առնո գայգեր / arno geiger

Առնո Գայգերն իր հոր՝ Ավգուստ Գայգերի հետ

մատիտով ընդգծված տողեր 

Առնո Գայգերի 

Ծեր թագավորը իր աքսորավայրում վեպից

*
-Կյանքն առանց խնդիրների նույնպես հեշտ չէ:

*
Ինչպե՞ս ես, պա՛պ:

Պետք է ասեմ, որ լավ եմ: Ամեն դեպքում՝ չակերտների մեջ, քանի որ ի վիճակի չեմ այդ մասին դատելու:

Ի՞նչ ես մտածում ժամանակի անցողիկության մասին:

Ժամանակի անցողիկությա՞ն: Ինձ համար միևնույնն է՝ արագ է այն անցնում, թե դանդաղ: Ես այդ հարցում պանաջկոտ չեմ:

*
Ալցհայմերն անպիսի հիվանդություն է, որ, ինչպես յուրաքանչյուր նշանակալի բան, ավելի շատ խոսում է ուրիշ բաների, քան թե ինքն իր մասին: Այս հիվանդությունը խոշորացույցի նման հստակ արտացոլում է մարդկային հատկություննրը և հասարակության վիճակը: Բլորիս համար աշխարհը խառնաշփոթ է, և եթե սթափ դատենք, առողջի և հիվանդի միջև տարբերությունը ամենից առաջ այն ունակության մեջ է, թե նրանցից յուրաքանչյուրը որքանով է ընդունակ այդ խառնաշփոթը առերևույթ թաքցնելու՝ այն դեպքում, երբ ներսում քաոսն է մոլեգնում:

*
Որոշ չափով մարդու մոտ նույնպես մտքի կարգուկանոնն ընդամենը բանականության պատրանք է:

*
Փորձը սպիներից հյուսվածք է գործում:

*
Տարիքը որպես կյանքի վերջին փուլ մշակույթի մի կերպ է, որն անընդհատ փոխվում է, և պետք է շարունակ նորից ընտելանալ դրան: Եվ եթե հանգամանքներն անպես են դասավորվել, որ հայրն իր երեխաներին այլևս ոչինչ չի կարող սովորեցնել, ապա գոնե սովորեցնում է, թե ինչ է նշանակում ծեր ու հիվանդ լինել: Դա նույնպես նշանակում է հայրություն անել և երեխա լինել լավ նախապայմանով: Քանի որ մահվանից կարելի է վրեժ լուծել միայն ողջ մնալով:

*
Մարդու օրերը խոտերի են նման:
Եվ մեկընդմեջ էլ մի քանի խլածաղիկ:

*
Ասում են՝ ամեն պատմություն մահվան գլխավոր փորձ է, քանի որ ամեն պատմություն պետք է իր ավարտին հասնի: Միաժամանակ պետմելը, անհետացման դեմ պայքարելով, հետ է բերում արդեն կորած դեպքերն ու դեմքերը:

*
Երջանկությունը, մահվանը շատ մոտ լինելով առանձնահատուկ խտություն է ձեռք բերում: Ինչը չէինք սպասել:

Ինչպես գեներալ դը Գոլը, ով այն հարցին, թե ինչպես կուզենար մահանալ, պատասանում է.
-Ապելով:

*
Մահն այն պատճառներից մեկն է, որի շնորհիվ կյանքն ինձ համար այդքան գրավիչ է: Այն օգնում է, որ աշխարհն ավելի պարզ տեսնեմ:

Իհարկե ես չեմ ողջունում նրան, այն ինձ համար խանգարող հանգամանք է, և շատ ափսոս է այն ամբողջ գեղցկությունը, որը կործանվում է մահվան պատճառով: Բայց քանի որ գործնականում հնարավոր չէ շրջանցել մահին, ապա նրա վրա զայրանալը նման է լուսնահաչին՝ նակտի առնելով ակամա մեզ տրվող կյանքը:

թարգմանույթունը՝ Գայանե Գինոյանի

Զանգակ հրատարակչություն Երևան 2013թ.