իրանական ժամանակակից պոեզիա

http://www.iranliter.com/

բանաստեղծություններ 

«Սպասող մարդու օրագիր» գրքից

ԱՆՎԵՐՆԱԳԻՐ                                        Գառուս Աբդոլմալեքյան

Ուսիս խփեցիր,

որ մենությունս թափ տաս:

Սիրտդ ինչո՞վ է ուրախ,

ձնեմարդու ուսերից ձյունը թափ տալո՞վ:

***                                                      Բիժան Էլահի

Օ՜, ինչո՜ւ պիտի

զարմանալի համարեմ քեզ

այս ամենի մեջ,

երբ զարմանալի լինելուց

ամեն բան սովորական է դարձել:

Դու ամենաբնական եղանակն ես,

որ պետք է ավելացնել չորս եղանակներին,

և աչքդ՝ 

ամենախաղաղ օրը 

ապրելու որոշում կայացնելու համար:

***                                                      Սիռուս Նոզառի

Այս ի՞նչ մութ է աշխարհը.

չլինի՞ թե թիթեռ եմ

բոժոժիս մեջ...

ՄՇՈՒՇԻ ԵՐԳԸ                                         Գառուս Աբդոլմալեքյան

Գնացքի տոմսը պատռում եմ

ու եղնիկների վերջին խմբի հետ

տուն վերադառնում:

Այնքա՜ն պոետ եմ,

որ եղջյուրներս բողբոջել են,

ու երգս

մշուշի պես անցնում է լճի վրայով:

Ամեն կրակոց

հրացանից պարպվող կատաղություն է.

կուծքս պատրաստել եմ,

որ դու ավելի բարի դառնաս:

***                                                      Ալիռեզա Ռոշան

Մենք բանաստեղծում ենք:

Մենք, 

որ չենք կարողանում ապրել,

բանաստեղծում ենք...

***                                                      Մեհդիյե Լաթիֆի

Աշխարհն

անավարտ ձեռքի աշխատանք է

երեխայի,

որ ամեն Աստծու օր

մկրատը գերդասել է 

սոսնձից:

ԳՈԴՈՅԻՆ ՍՊԱՍԵԼԻՍ                               Սաբիռ Հաքա

Մարդը՝ հրացանը ձեռքին, ցանկություն ունի...

Մարդը՝ բահը ձեռքին, ցանկություն ունի...

Մարդը՝ գրիչը ձեռքին, ցանկություն ունի...

Մարդը, ով ցանկություն ունի ողջագուրման,

ապրել ուզող մարդ է,

մեռնել ուզող մարդ է...

Մենք՝ մարդիկս,

տարօրինակ արարածներ ենք,

բոլորս

ինչ-որ հոգեկան խանգարումից ենք

տառապում:

ՎԵՐՋԻՆ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ                    Ռասուլ Յունան

Լավ չեմ,

ներիր.

ձեռքս անցնում է իրերի միջով,

անցնում հեռախոսի միջով...

Քեզ չեմ մոռացել,

պարզապես 

մի քիչ մեռել եմ:

ՓՂԱՅԻՆ                                                 Հոսեյի Փանահի

Երբ եկանք,

պատահածը պատահել էր:

Հիմա

յուրաքանչյուրն

իր ճաշակով մի բան է ասում

ու մթության մեջ կորչում:

***                                                      Ալիռեզա Ռոշան

Երանի ստացվեր մեռնել

քայլելու,

քնելու,

առևտուր անելու պես - 

ուզել

ու 

մեռնել...

թարգմանությունը՝ Էդիկ Պօղոսեան